„Polska obroni się przed falą uchodźców – zapowiada minister X”, „Tabliczka na drzwiach głosi: miejsce dla osób karmiących”, „Nie przyzwyczajam dziecka do konkretnej płci – wybierze samo, gdy będzie miało ochotę”. Co jest hejtem, co niedopatrzeniem, a co przesadą w chęci dostosowania języka do potrzeb każdego członka
Czytaj więcej →
Statystyczne nazwisko obywatelki Czech kończy się na -ova. To nie moda językowa, a tradycja noszenia nazwisk odmężowskich lub odojcowskich. Już niedługo – być może w styczniu – Czeszki będą mogły odpuścić patriarchalny przyrostek, który od lat towarzyszy im w danych osobowych. Niewielką różnicą, ale jednak – czeski
Czytaj więcej →
W niektórych językach, tak jak na przykład w języku angielskim neutralność płciowa jest rzeczą naturalną. Zupełnie inaczej jest w języku polskim za sprawą rodzai gramatycznych. Jak więc wypowiadać się tak, aby na pewno nikogo nie urazić? Przez budowę naszego języka jest to nieco skomplikowane. Nie oznacza to
Czytaj więcej →
Dla większości z nas to żaden problem. Jesteśmy kobietami, mężczyznami i, zgodnie z założeniami polskiej gramatyki, mówią o nas „ona” i „on”. Zaimek neutralny, samodzielne „to” pojawia się w znaczeniu raczej pogardliwym, odczłowieczonym. Jakie zwroty kierować do osób, które nie identyfikują się z żadną z płci, uważając
Czytaj więcej →
Gdy statystyczny Kowalski słyszy rozwałkowane przez media słowo „gender”, w jego oczach pojawia się przestrach. Czy zachowuje się wedle najnowszych reguł poprawności politycznej? Jak ma używać języka genderowo poprawnego, by nikogo przypadkiem nie urazić? Zdezorientowany, może wybrać spośród trzech stanowisk: Zachować radykalizm A jednocześnie konserwatywną, językową poprawność.
Czytaj więcej →