Studia zagranicą, przeprowadzka do innego kraju czy podjęcie pracy poza granicami Polski. Wszystkie te sytuacje sprawiają, że konieczne może być przedstawienie odpowiednich dokumentów w zagranicznym urzędzie. Aby polskie dokumenty zostały uznane za autentyczne, konieczne jest nie tylko ich przetłumaczenie, ale także uzyskanie klauzuli apostille (inaczej apostil lub apostyl). Czasami potrzebna będzie również ich legalizacja.
Zastanawiasz się, ile będzie kosztować tłumaczenie?
Prześlij tekst do bezpłatnej i niezobowiązującej wyceny.
W tym artykule dowiesz się:
Jaka jest różnica między apostille, a legalizacją?
Wszystko zależy od tego, czy państwo, w którym chcemy przedstawić polski dokument jest stroną konwencji haskiej. Jeśli tak, to wystarczy jedynie apostille. Jeśli jednak państwo nie jest stroną konwencji haskiej, to wówczas wymagana będzie pełna legalizacja. Informację na temat tego, czy dane państwo jest stroną konwencji haskiej można znaleźć na stronie polskiego MSZ albo na oficjalnej stronie konwencji haskiej: https://www.hcch.net. Szczegółowe zasady jeśli chodzi o apostille i legalizację, zależą od danego kraju, warto więc wcześniej sprawdzić dokładne wymagania, aby dokumenty zdążyć przygotować przed wyjazdem zagranicę. Potwierdzenie autentyczności dokumentu na potrzeby użycia go w innym państwie nie jest ani trudne ani kosztowne.
Czym jest apostille?
W 1961 roku podpisana została konwencja haska, która zniosła między jej stronami konieczność legalizowania dokumentów urzędowych w celu posługiwania się nimi za granicami danego kraju. W państwach tych potwierdzeniem legalności dokumentów jest klauzula apostille. Apostille to nic innego, jak poświadczenie, że dany dokument pochodzi z właściwego urzędu i jest autentyczny. Dzięki temu można posługiwać się nim za granicą. Dokument poświadczony apostille może być przedłożony właściwym władzom, urzędom i instytucjom innego państwa z pominięciem dodatkowych legalizacji. Apostille wydawana jest na wniosek posiadacza dokumentu. Jeśli chodzi o dokumenty urzędowe w krajach UE, to od 16 lutego 2019 roku zniesiony został obowiązek opatrywania apostille niektórych rodzajów dokumentów, m.in. aktu urodzenia, zgonu, imienia i nazwiska, małżeństwa, pochodzenia dziecka, miejsca zamieszkania czy obywatelstwa. Klauzula apostille jest poświadczeniem ostatecznym, nie są więc wymagane żadne dodatkowe poświadczenia ani uwierzytelnienia po jej uzyskaniu.W jaki sposób uzyskać apostille?
W Polsce apostille można uzyskać w Dziale Legalizacji Ministerstwa Spraw Zagranicznych drogą korespondencyjną, osobiście lub z pomocą pośrednika. Ubiegając się o apostille należy złożyć wniosek o wydanie apostille, przygotować odpowiednie dokumenty i uiścić opłatę skarbową. Opłata urzędowa za wydanie klauzuli apostille wynosi 60 zł za jeden dokument, bez względu na ilość stron. Warto tutaj pamiętać o tym, że aby dokumenty były honorowane w zagranicznych urzędach, to muszą też zostać przetłumaczone przez tłumacza przysięgłego. Niezwykle istotna jest tutaj odpowiednia kolejność podejmowanych czynności. Najpierw należy uzyskać apostille, a dopiero potem przetłumaczyć dokument. Apostille jest wydawane w formie pieczęci na dokumencie lub jako osobny dokument. Apostille zawsze występuje w dwóch językach, polskim i angielskim. Znajdują się na nim takie informacje, jak nazwa kraju wydającego, pieczęć urzędnika, rodzaj poświadczanego dokumentu i pieczęci, miejsce poświadczenia oraz data i numer apostille, a także pieczęć i podpis urzędnika MSZ.Kiedy potrzebna jest legalizacja dokumentów?
Jeśli strona, w której chcemy przedstawić polski dokument nie jest stroną konwencji haskiej, to konieczna będzie jego legalizacja. Będzie ona potrzebna m.in. w takich krajach jak Zjednoczone Emiraty Arabskie, Tajlandia, Maroko, Kuba, Egipt, Brazylia czy Chiny. Podobnie jak apostille ma ona za zadanie potwierdzić autentyczność dokumentu. Wymaga jednak dodatkowego poświadczenia. To znaczy, że po uzyskaniu legalizacji w Ministerstwie Spraw Zagranicznych musimy jeszcze udać się do placówki dyplomatycznej kraju, w którym chcemy używać dokumentu i zdobyć dodatkowe poświadczenie. Legalizacja jest więc procedurą dłuższą i bardziej złożoną. Legalizacji podlegają m.in. takie dokumenty jak: akty notarialne, uprawnienia zawodowe, wydruki z rejestrów CEIDG czy KRS, wyroki sądowe czy akty urodzenia. Procedura legalizacji dokumentów jest zbliżona do procedury uzyskania klauzuli apostille. Aby zalegalizować dokumenty, konieczne jest złożenie stosownego wniosku oraz wniesienie opłaty skarbowej. Wniosek można pobrać na stronie MSZ.Artykuły, które mogą Cię zainteresować: