Dialekty języka chińskiego

Język chiński to grupa ściśle ze sobą powiązanych, lecz wzajemnie nie zrozumiałych odmian języka. Zaliczamy do nich fāngyán (odmiany regionalne), dialekty i pozostałe odmiany języka chińskiego. W sumie około 1.2 miliarda ludzi posługuję przynajmniej jedną odmianą języka chińskiego.

Wszystkie odmiany języka chińskiego należą do rodziny języków sino-tybetańskich , a każdy z nich posiada własne dialekty i sub-dialekty, która są mniej lub bardziej dźwięko zrozumiałe.

Cechy charakterystyczne

• Wszystkie odmiany języka chińskiego należą do języków tonalnych. Oznacza to, że każdej sylabie przypisanych jest kilka różnych znaczeń w zależności od sposobu w jakim zostaje wypowiedziana. Na przykład język mandaryński ma 4 tony, język kantoński od 6 do 9 tonów, a język tajski 7 tonów.
• Większość odmian języka chińskiego jest nie jest dźwiękowo zrozumiała dla odbiorców nie posługujących się daną odmianą języka. Jednakże większość mieszkańców Chin i Tajwanu, którzy nie posługują się standardowym językiem mandaryńskim jako swoim pierwszym językiem, potrafi porozumieć się lub przynajmniej zrozumieć część treści. W Hongkongu i Makau niewielu ludzi posługuje się językiem mandaryńskim, dlatego też do porozumiewania się z mieszkańcami z innych części Chin lub Tajwanu używają języka angielskiego.
• Każda z głównych odmian języka chińskiego posiada kilka dialektów. Na przykład język mandaryński posiada odmianę północną, południową oraz południowo-zachodnią, które są mniej lub bardziej dźwiękowo zrozumiałe.

Główne odmiany języka chińskiego obejmują:

Pŭtōnghuà (język mandaryński) 

Językiem mandaryńskim posługuję się prawdopodobnie więcej ludzi niż jakimkolwiek innym językiem: ponad 1.3 miliarda ludzi. Jest głównym językiem urzędowym, stosowany także w mediach i systemie szkolnictwa w Chinach i Tajwanie, oraz jednym z czterech języków oficjalnych w Singapurze.

Wú

Język wú używany jest w prowincjach Zhejiang i Jiangsu oraz w Szanghaju i Hongkongu przez około 90 milionów ludzi. Główne dialekty języka wú obejmują dialekt szanghajski i dialekt Suzhou.

Yuè (język kantoński)

Język kantoński używany jest przez około 70 milionów ludzi w prowincjach Guangdong i Guangxi i wyspie Hainan w Chinach, a także w Hongkongu, Makau, Singapurze, Malezji i wielu innych krajach.

Mĭn Nán (język minnański)

Język Mĭn Nán używany jest w południowej części prowincji Fujian w prowincji Guangdong, na południu wyspy Hainan, w południowej części prowincji Zhejiang i Jiangxi, a także na Tajwanie, Singapurze i wielu innych krajach.

Jìnyŭ

Język Jìnyŭ używany jest głównie w prowincji Shanxi, a także w prowincjach Shanxi i Henan przez około 45 milionów ludzi. Kiedyś uważany był za dialekt języka mandaryńskiego, ale obecnie uważa się za odrębną odmianę języka chińskiego.

Hakka

Język Hakka używany jest w południowo-wschodnich Chinach, Tajwanie i Nowych Terytoriach, regionie Hongkongu. Użytkownicy języka Hakka znajdują się także w takich krajach jak USA, Gujana Francuska, Mauritius i Wielka Brytania.

Xiāng (język hunański)

Język Xiāng (język hunański) używany jest przez około 25 milionów ludzi w Chinach, głównie w prowincji Hunan, a także w Syczuanie, Guangxi i prowincji Guangdong.

Gàn

Językiem Gàn posługuje się około 20,5 mln ludzi w prowincji Jiangxi, a także w części prowincji Hubei, Anhui, Hunan i Fujian.

Mín Bĕi (język minbei)

Język Mín Bĕi ma około 10,3 mln użytkowników głównie w północnej prowincji Fujian i Singapurze. Mín w klasycznym języku chińska oznacza nazwa prowincji Fujian, a Bĕi oznacza „północ” lub „północny”.

Mín Dōng (język mindong)

Język Mín Bĕi używany jest głównie w środkowo-wschodniej prowincji Fujian, a także w Brunei, Indonezji (na wyspach Jawa i Bali), Malezji (na półwyspie), Singapurze, Tajlandii. Przybliżona liczba rodzimych użytkowników języka wynosi 9,5 miliona.

Mín Zhōng (język minzhong)

Język Mín Zhōng używany jest głównie w centralnej części prowincji Fujian przez około 3,1 miliona ludzi.

Język dungański (хуэйзў йүян)

Dungan używany jest przez ludność muzułmańska w Hui z Chin, w Kirgistanie i Kazachstanie. Istnieje około 50.000 rodzimych użytkowników języka. Dungan to jedyna odmiana chińskim w której stosowane nie są chińskie znaki. Zamiast tego używana jest cyrylica.

Pŭ-Xián

Język Pŭ-Xián używany jest przez około 2,6 miliona ludzi, głównie w środkowo-wschodniej prowincji Fujian, a także w Malezji, Singapurze, Indonezji i USA.

Huīzhōu

Język Huīzhōu używany jest w południowej części prowincji Anhui i północnej części prowincji Zhejiang. Kiedyś uważany był za dialekt języka mandaryńskiego, ale obecnie uważa się za odrębną odmianę języka chińskiego.

Zamów wycenę