Tłumaczenia norweskiJęzyk norweski - tłumaczenia pisemne uwierzytelnione i zwykłe

Koszt tłumaczenia języka norweskiego zależy od rodzaju tłumaczenia (przysięgłe czy zwykłe), długości tekstu, oczekiwanego czasu realizacji oraz charakteru tekstu. Istotny jest również typ dokumentu i stopień trudności użytego w nim słownictwa (tekst techniczny, prawniczy, medyczny, specjalistyczny).

Tłumacz przysięgły to zawód zaufania publicznego. Jego zadaniem jest tworzenie przekładów dokumentów urzędowych i uwierzytelnianie odpisów takich dokumentów. Tłumacz przysięgły języka norweskiego posiada uprawienia w zakresie przekładu konkretnego języka lub języków, nadawane przez Ministerstwo Sprawiedliwości. Tłumacze przysięgli języka norweskiego wykonują tłumaczenia pisemne i ustne oraz poświadczają tłumaczenia wykonane przez inne osoby. Pracują na zlecenie organów państwowych (np. prokuratury, policji i sądów) oraz dokonują przekładów na zamówienie osób prywatnych, firm i innych instytucji.

Uprawnienia tłumacza przysięgłego języka norweskiego są wskazane w ustawie. Jego zadaniem jest sporządzanie i poświadczanie tłumaczeń z języka norweskiego na język polski i odwrotnie. Ponadto tłumacz przysięgły języka norweskiego może sprawdzać i poświadczać prawidłowość takich przekładów, dokonanych wcześniej przez inne osoby. Do jego uprawnień należy również sporządzanie poświadczonych odpisów dokumentów w języku obcym, sprawdzanie i poświadczanie tych odpisów i dokonywanie tłumaczeń ustnych (np. przekład zeznań ustnych świadka przed sądem).

Tłumacz przysięgły języka norweskiego powinien wykonywać tłumaczenie z oryginalnego dokumentu, jednak może również dokonać tłumaczenia z kopii poświadczonych i niepoświadczonych. W przypadku tłumaczeń z kopii opieczętowanych jako zgodne z oryginałem lub bez takiej adnotacji, tłumacz umieszcza adnotację, że powstały na podstawie nieoryginalnego dokumentu. Tłumaczenie przysięgłe z kopii poświadczonej lub niepoświadczonej może zostać odrzucone przez instytucję, do której trafiło, dlatego co do zasady przyjmuje się, że tłumacz powinien otrzymać oryginał pisma.

Tłumaczenia poświadczone elektroniczne powstają na postawie dokumentów, które mają wyłącznie formę elektroniczną. Dotyczy to między innymi umów handlowych i podpisywanych przez zleceniobiorców zamieszkujących w innych krajach. W przypadku dokumentów elektronicznych tłumacz udostępnia przekład w takiej samej formie i opatruje je kwalifikowanym podpisem elektronicznym.

Na tłumaczeniu przysięgłym, prócz samej treści dokumentu, umieszczone są dodatkowe elementy, które są wymagane w ustawie. Są to: stan papieru, czytelność tekstu, rodzaj dokumentu, z którego dokonano tłumaczenia oraz wskazanie, czy tłumaczenie jest wykonywane z oryginału, kopii, stanu itp. Ponadto tłumacz określa cechy pieczęci i znaki wodne na dokumencie, który jest przekładany na język obcy lub z języka obcego na polski. Na gotowym przekładzie tłumacz zamieszcza w stopce swoje dane i numer w repertorium, własnoręczny podpis i indywidualną pieczęć.

Stawki urzędowe tłumaczeń przysięgłych stosuje się obligatoryjnie w przypadku tłumaczeń poświadczonych na zlecenie organów administracji publicznej. Stawki wolnorynkowe obowiązują w przypadku przekładów ustnych i pisemnych zlecanych przez przedsiębiorstwa i osoby prywatne. Wysokość stawek wolnorynkowych może być wyższa niż ustawowych – ustala się je w porozumieniu z klientem na konkretne zlecenie.

Stawki urzędowe za czynności tłumacza przysięgłego obowiązują w przypadku przekładów, które są wykonywane na zlecenie organów państwowych. Ich wysokość jest publikowana w rozporządzeniu Ministerstwa Sprawiedliwości. Określono w nim, ile wynosi opłata za tłumaczenia przysięgłe z języków przypisanych do 4 grup z uwzględnieniem stopnia trudności dokumentów, typu pisma itp. W przypadku zastosowania stawek urzędowych koszt tłumaczenia przysięgłego nie może być wyższy niż stawka ustawowa.

Tłumaczenie przysięgłe jest wymagane zawsze, gdy potrzebny jest przekład dokumentów mających moc prawną. Ich moc prawna ma być taka sama w obu językach. Dotyczy to m.in: aktów urodzenia, ślubu i zgonu, testamentów, umów notarialnych itp. Tłumaczenie przysięgłe jest niezbędne również w przypadku świadectw, dyplomów ukończenia szkoły i certyfikatów, umów ubezpieczeniowych, pism sądowych i bankowych. Bezwzględny wymóg dokonania tłumaczenia przysięgłego obowiązuje podczas rejestracji samochodu sprowadzonego z zagranicy.

Tłumaczenie części dokumentu jest dozwolone, jednak konieczne jest wyraźne zaznaczenie, że częściowego przekładu dokonano na życzenie klienta. Co do zasady dokonuje się bowiem przekładów całej treści dokumentu.

Standardowa strona rozliczeniowa tłumaczenia poświadczonego, czyli przysięgłego, ma 1125 znaków ze spacjami.

Tłumaczenie przysięgłe i poświadczone to synonimy. Terminu tłumaczenie poświadczone używa się w ustawie o zawodzie tłumacza przysięgłego, natomiast w potocznej mowie częściej stosuje się określenie tłumaczenie przysięgłe.

Sposób wykonania tłumaczenia ze skanu, kopii lub odpisu dokumentu jest dokładnie opisany w art. 18 ust. 2 ustawy o zawodzie tłumacza przysięgłego. Wszystkie poświadczone tłumaczenia muszą mieć adnotację, czy wykonano je z oryginału, czy też kopii, skanu lub odpisu. Obowiązek zaznaczenia przez tłumacza, że dokonał przekładu z dokumentu zeskanowanego, odpisu lub kopii sprawia, że wiele urzędów i innych instytucji domaga się przedstawienia oryginału dokumentu do wglądu wraz z przetłumaczonym pismem.

Pieczęć tłumacza przysięgłego powinna mieć inny kolor niż czarny. Dzięki temu odróżnienie oryginalnego tłumaczenia od jego kopii jest możliwe na pierwszy rzut oka. Podobne zasady stosuje się do koloru długopisu, którego używa tłumacz do wykonania własnoręcznego podpisu na wykonanym przekładzie.

Tłumaczenie poświadczone elektroniczne to plik, który zabezpieczono za pomocą kwalifikowanego podpisu elektronicznego. Treść poświadczenia znajduje się na końcu dokumentu. Kodeks zawodowy tłumaczy przysięgłych określa, że do takiego przekładu powinno się dołączyć skan dokumentu źródłowego, poświadczyć zgodność tłumaczenia z załączonym odpisem oraz opatrzyć całość kwalifikowanym podpisem elektronicznym.

Ustawa o zawodzie tłumacza przysięgłego dopuszcza poświadczenie tłumaczenia za pomocą kwalifikowanego podpisu elektronicznego z zastrzeżeniem, że taki dokument ma taką samą ważność jak dokument papierowy pod warunkiem, że zachowuje formę elektroniczną. W praktyce oznacza to, że wydrukowanie tłumaczenia poświadczonego kwalifikowanym podpisem elektronicznym pozbawia go ochrony wynikającej z takiego podpisu. Tym samym tłumaczenie nie może być zaakceptowane przez organ, który go wymagał. Ważna jest jedynie elektroniczna wersja przekładu.

Głównymi zaletami elektronicznych podpisów kwalifikowanych w tłumaczeniach przysięgłych są wygoda użytkowania i szybkość działania. Podpis elektroniczny jest łatwy do naniesienia na dokument, a jego wiarygodność jest wyższa w porównaniu do zwykłego podpisu. 

Obecnie obowiązujące regulacje prawne uniemożliwiają wykonanie bezpośredniego tłumaczenia z języka obcego na język norweski, nawet gdy tłumacz zna oba języki i ma oficjalne uprawnienia do dokonywania przekładów na każdy z nich. Jedynym rozwiązaniem w przypadku zamówienia na tłumaczenie przysięgłe z języka obcego na inny język norweski jest wykonanie przekładu w dwóch etapach. Koszt takiego tłumaczenia jest wyższy, jednak nie istnieje inna prawna możliwość jego wykonania z zachowaniem ważności przetłumaczonego dokumentu. Polskie prawo nie przewiduje pominięcia etapu przekładu tekstu na język polski, dlatego droższe dwuetapowe tłumaczenia z długim czasem oczekiwania na ich wykonanie są koniecznością.