sąd prawo

W orzeczeniach sądów, opiniach radców prawnych i adwokatów, a także w prasie czy telewizji słyszy się i czyta czasem łacińskie zwroty w kontekście jakiejś kwestii prawnej. Paremie te w większości zostały sformułowane przez prawników starożytnego Rzymu i – ze względu na ich trafność i znaczenie dla ówczesnego porządku prawnego – stały się swego rodzaju zasadami prawnymi, a część z nich znajduje swoje odbicie również we współczesnych europejskich kodeksach.

Oto przykłady z polskich ustaw:

Actor sequitur forum rei – Powód idzie za sądem pozwanego

kodeks postępowania cywilnego
art. 27 § 1: Powództwo wytacza się przed sąd pierwszej instancji, w którego okręgu pozwany ma miejsce zamieszkania.

Impossibilium nulla obligatio est – Zobowiązanie do świadczenia niemożliwego jest nieważne; nikt nie jest zobowiązany do świadczenia niemożliwego

kodeks cywilny

art. 387: § 1. Umowa o świadczenie niemożliwe jest nieważna.
§ 2. Strona, która w chwili zawarcia umowy wiedziała o niemożliwości świadczenia, a drugiej strony z błędu nie wyprowadziła, obowiązana jest do naprawienia szkody, którą druga strona poniosła przez to, że zawarła umowę nie wiedząc o niemożliwości świadczenia

Poniżej prezentowane są te maksymy, które współcześnie najczęściej występują w dokumentach prawniczych.

  1.  Accessio cedit principali – Rzecz przyłączona dzieli los rzeczy głównej.
  2. Actor sequitur forum rei – Powód idzie za sądem pozwanego.
  3. Audiatur et altera pars – Niech będzie wysłuchana i druga strona.
  4. Bis de eadem re agi non potest – Nie można procesować się dwa razy o to samo.
  5. Dura lex, sed lex  – Twarde prawo, ale prawo.
  6. Ei incumbit probatio, qui dicit non qui negat – Ciężar dowodu spoczywa na tym, kto twierdzi, a nie na tym, kto zaprzecza.
  7. Executio iuris non habet iniuriam – Egzekwowanie prawa nie jest bezprawiem.
  8. Hominum causa omne ius constitutum sit – Wszelkie prawo ustanawia się ze względu na ludzi.
  9. Ignorantia iuris nocet, ignorantia facti non nocet  – Nieznajomość prawa szkodzi, nieznajomość faktów nie szkodzi.
  10. Impossibilium nulla obligatio est – Zobowiązanie do świadczenia niemożliwego jest nieważne; nikt nie jest zobowiązany do świadczenia niemożliwego.
  11. In dubio pro reo – W razie wątpliwości, (należy przyjąć) na korzyść pozwanego.
  12. Iuris prudentia est divinarum atque humanarum rerum notitia, iusti atque iniusti scientia  – Biegłość w prawie to znajomość rzeczy boskich i ludzkich oraz wiedza o tym, co sprawiedliwe i niesprawiedliwe.
  13. Ius est ars boni et aequi – Prawo jest sztuką tego, co dobre i sprawiedliwe.
  14. Iustitia est constans et perpetua voluntas ius suum cuique tribuendi – Sprawiedliwość jest niezmienną i trwałą wolą przyznawania tego, co się komu należy.
  15. Lex posterior derogat legi priori – Ustawa (prawo) późniejsza uchyla wcześniejszą.
  16. Lex retro non agit – Ustawa (prawo) nie działa wstecz.
  17. Mater semper certa est, pater vero is est, quem nuptiae demonstrant – Matka jest zawsze pewna, ojcem zaś jest ten, na kogo wskazuje małżeństwo.
  18. Nasciturus pro iam nato habetur, quotiens de commodis eius agitur – Dziecko poczęte uważa się za już narodzone, ilekroć chodzi o jego korzyść.
  19. Nemo est iudex in propria causa – Nikt nie jest sędzią we własnej sprawie.
  20. Nemo plus iuris ad alium transferre potest, quam ipse haberet – Nikt nie może przenieść na drugiego więcej prawa, niż sam posiada.
  21. Nemo sibi ipse causam possessionis mutare potest – Nikt nie może sobie zmienić podstawy posiadania.
  22. Non omne quod licet honestum est – Nie wszystko, co dozwolone, jest uczciwe.
  23. Pacta sunt servanda – Umów należy dotrzymywać.
  24. Prior tempore, potior iure – Pierwszy w czasie, lepszy w prawie.
  25. Qui tacet consentire videtur – Milczenie uważa się za oznakę zgody.
  26. Reformatio in peius iudici appellato non licet – Sędziemu apelacyjnemu nie wolno zmieniać (wyroku) na niekorzyść (odwołującego się).
  27. Salus populi suprema lex esto – Dobro ludu niechaj będzie najwyższym prawem.
  28. Semel heres, semper heres – Kto raz został spadkobiercą, jest nim na zawsze.
  29. Sensum, non verba spectamus – Patrzymy na sens a nie na słowa.
  30. Sententia ius facit inter partes – Wyrok tworzy prawo między stronami
  31. Summum ius, summa iniuria – Najwyższe prawo, najwyższym bezprawiem.
  32. Superficies solo cedit – To, co znajduje się na powierzchni gruntu, staje się jego częścią składową.
  33. Testis unus testis nullus – Jeden świadek, żaden świadek.
  34. Tres faciunt collegium – Trzech tworzy stowarzyszenie.
  35. Volenti non fit iniuria – Chcącemu nie dzieje się krzywda
Oceń